Portal dentonet.pl przybliża wyniki analizy dokumentacji medycznej 1765 osób starszych przeprowadzona przez badaczy z USA wykazała, że pacjenci posiadający co najmniej 21 zębów własnych częściej utrzymywali prawidłową masę ciała niż pacjenci z mniejszą liczbą zębów.
W badaniu, którego wyniki opublikowano na łamach czasopisma „Gerodontology”, zespół amerykańskich badaczy przeanalizował dokumentację medyczną 1765 dorosłych w wieku od 65 do 89 lat, którzy przeszli leczenie w Rutgers School of Dental Medicine w latach 2016-2022.
Aby przeanalizować związek między liczbą zębów własnych a wskaźnikiem masy ciała (BMI), naukowcy zastosowali metody statystyczne, które uwzględniały także inne czynniki mogące mieć wpływ na poziom wskaźnika BMI, takie jak wiek, płeć i ogólny stan zdrowia.
Każdy brakujący ząb – ryzyko otyłości większe o 2%
Po analizie dokumentacji medycznej okazało się, że 73% uczestników badania miało nadwagę lub otyłość, przy czym występowały one częściej u tych osób, u których stwierdzono liczniejsze braki zębowe. Naukowcy obliczyli, że każdy brakujący ząb poniżej liczby 21 zwiększa ryzyko otyłości o 2%, zaś każdy brakujący trzonowiec to ryzyko wyższe dodatkowo o 7%.
– Jednym z możliwych wyjaśnień związku między brakami zębowymi a otyłością jest to, że kiedy ludziom, zwłaszcza starszym, brakuje zębów i mają trudności z przeżuwaniem, zaczynają jeść produkty łatwiejsze do spożycia, ale mniej zdrowe, takie ciasteczka, pączki, miękkie i słodkie ciasta, tłuczone ziemniaki itp. Te produkty mają zazwyczaj wyższą zawartość kalorii, tłuszczu i cukru, co powoduje przyrost masy ciała – dodaje.
– Prognozy demograficzne mówią o tym, że już niedługo 30% naszego społeczeństwa będą stanowić pacjenci w wieku senioralnym. Jednym z zadań Polskiego Towarzystwa Stomatologii Geriatrycznej jest opracowanie standardów opieki stomatologicznej nad takimi pacjentami, ale z uwzględnieniem ich częstej wielochorobowości i polifarmakologii – mówi prof. dr hab. n. med. Agnieszka Mielczarek, prodziekan ds. kierunków lekarsko-dentystycznego, higieny stomatologicznej i technik dentystycznych WUM, konsultant krajowa ds. stomatologii zachowawczej z endodoncją, wiceprezes PTSG. – Lekarz dentysta musi być w takim przypadku członkiem szerszego zespołu medycznego, który będzie wspólnie planował i realizował terapię takiego pacjenta – dodaje. Zachęcamy do obejrzenia materiału filmowego zarejestrowanego podczas Mazowieckich Spotkań Stomatologicznych 2024.
Więcej szczegółów na https://dentonet.pl/utrata-zebow-a-ryzyko-otylosci-u-seniorow/
